Lezerspost!
Lezerspost !

Lezerspost. “Weer een opera verpest. Waar haalt zo’n S de ongehoorde brutaliteit vandaan, denk je dan bij jezelf. Je moet als mediocre provinciale theaterregisseur maar durven, zo respectloos en schaamteloos je eigen idiosyncrasieën, frustraties en Weltschmerz te etaleren en te infiltreren in een historisch te beschermen kunstvorm als opera.

Boris Godoenov
Boris Godoenov

Tip aan de regie: stop met duiden (duiden = doden). Het kaapt de verbeelding en geeft ook blijk van minachting voor het publiek, dat zelf niet in staat zou zijn na te denken.
Tip 2: Soms is het raadzaam om naar de muziek te luisteren met je oren en niet met je eigen genie. Het klinkt hard, maar de drukte overstemt de muziek, die zoveel grandioos kleurrijk materiaal biedt. We missen eenheid van expressie door alle onrust en ideeën. Zo gaat veel talent op in rook, inclusief uw eigen talent.
Peter Grimes. John Findon is de jonge tenor die de zieke Issachah Savage verving in de titelrol. Findo stapte last minute in de rol, die hem als een handschoen past. Een zeldzaam type tenor, die tot in het pianissimo een diepe baritonale schatkelder laat horen.

The Beatles
THE BEATLES

Nu heb ik weinig op met “de Stones”, voor zover ik daarvan kennis heb genomen. Het gezelschap (“de formatie”) straalt niet alleen een zekere ongewassenheid uit, ook de muzikale prestaties, voor zover mij deze bekend zijn, worden gekenmerkt door oninteressantheid.

Der Evangelimann, Tristan und Isolde for dummies
Der Evangelimann, Tristan und Isolde for dummies

Der Evangelimann. Het verhaal speelt zich af in een benedictijnenklooster in St. Othmar. We schrijven begin negentiende eeuw. Daar hebben wij de klerk Mathias, hij is verliefd op op Martha, de dochter van zijn baas. Hoogst ongepast natuurlijk, en Mathias wordt logischerwijs ontslagen. Nu volgt een wending die uniek genoemd mag worden in de operawereld. Er is nóg iemand verliefd op Martha, namelijk Mathias’ broer, Johannes, maar Martha moet niets van hem hebben. Dat laat broerlief niet op zich zitten, en uit wraak steekt hij het klooster in brand: actie van een lonely wolf, geen terroristische aanslag op een Rooms-katholiek instituut. Er ontspint zich een Marinus-van-der-Lubbe’tje, want niet de pyrofiele broer maar Mathias wordt als dader aangewezen: 20 jaar de bak in, en Peter de Vries moest nog geboren worden. Na zijn vrijlating reist Mathias als predikant door het land. Broer Johannes, een klassiek snode bariton, heeft zich via mondkapjes-achtige praktijken ontwikkeld tot een rijke zakenman, zetelend in Wenen geworden. Dat hij uiteindelijk ernstig ziek wordt is een onmiskenbaar geval van boontje komt om zijn loontje. Dertig jaar na de brand in het klooster ontmoeten de twee broers elkaar weer. Matthias -predikant immers!- vergeeft Johannes, waardoor de laatste in vrede kan sterven.

Amsterdams Opera Koor
Amsterdams Opera Koor met Elenora Hu

Amsterdams Opera Koor bestaat in mei precies 75 jaar. Dat wil het koor vieren met een feestelijk concert in de Amsterdamse Dominicuskerk, Spuistraat 12 op zondagmiddag 11 mei a.s. van 15.00 tot 17.00 uur. Op het programma staan de mooiste werken uit het rijke repertoire van het koor, o.a. stukken uit Anna Bolena en Maria Stuarda van Donizetti, delen uit La sonnambula en Norma van Bellini, Carmen van Bizet en Saffo van Pacini.

Die Frau ohne Schatten
Katie Mitchell: Die Frau ohne Erwartungen

Katie Mitchell. Vocaal zakte de cast, op een enkele uitzondering na, onder een zelden vertoonde ondergrens. Vooral het gekrijs van Aušrinė Stundytė (Baraks Weib) en Michaela Schuster (Die Amme) was onverdraaglijk. Orkest, dirigent en koor waren en gelukkig ook nog: voortreffelijk. Regie: een artistiek misgewas dat het niveau van Fidelio nog wist te passeren qua zotteklappige rimram. En frauduleus: etikettenzwendel! Geen enkele relatie met Strauss’ Die Frau ohne Schatten. Het piblike werd weer eens opgelicht, en kreeg niet waar het voor betaald hadm aar een ruime hoeveelheid idioterie, waanzin, nonsens, gekkenwerk, lulkoek, larie, quatsch en zotternij.

Das Theater mit dem Regietheater - die Oper braucht ihre Würde zurück! Gedanken aus dem Hotpot
Rebekka Susanne Bräm: “De opera eist haar waardigheid terug.”

Das Theater mit dem Regietheater – die Oper braucht ihre Würde zurück! Gedanken aus dem Hotpot Dit boek is een venijnige maar relevante aanklacht tegen het kwaadaardige gezwel dat Regietheater heet. Na een gedegen inleiding ontspruit aan aan de “Hotpot” een variëteit aan aanklachten tegen het Regietheater, rijkelijk voorzien van beschouwingen, (soms poëtische) gedachten, citaten en illustraties.

La Révolution de Carmen
L’amour est un oiseau guerrier

La Révolution de Carmen Carmen, ja die opera kennen wij wel, een werkje van de Franse componist Georges Bizet, die verzuimde de derde en vierde akte met 75% in te korten. Daarop is helemaal geen visie nodig, laat staan “een nieuwe visie”. Inkorting? Ja! Die is wél nodig zodat het publiek niet gedehydrateerd het theater uitstrompelt.