U gaat al? Weer een treurig dieptepunt bij het Leugenpaleis aan de Amstel.
DNO komt niet, zoals voor de hand zou liggen, met een prachtoperette als Die lustige Witwe, Giuditta, Gräfin Dubarry, Der Bettelstudent, of Gräfin Mariza. Dat zou immers logisch zijn, en waar blijven we dan met onze eigenzinnige koers?
Aida. Tijd voor -even tussen door, wij wilden u niet meteen al overbelasten- een uitbarsting van artistiek misgewas, dead on arrival. Het doek valt tussen de eerste twee scènes van de eerste akte en de zaal wordt verlicht (dat de verantwoordelijke de pestpleuris mag krijgen, pardon me (uit te spreken: mie) French, waarna er een gesluierde stoet spoken voor het gordijn tergend langzaam voortschrijdt, begeleid door een onverstaanbare Fernstimme met een Jane Birkin Je t’aime moi non plus timbre. Het Open Podium bij dorpshuis De Zwaan in Uitgeest heeft briljantere ideeën. Gelijksoortige waanzin tussen alle onderbrekingen? En zo kom je dan wel aan je drie uur en een kwartier.
Tosca. Amsterdam, klein Toscane, bracht een Tosca in 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1964, 1965, 1969, 1973, 1974, 1978, 1985, 1998, 1999, 2022, 2025. In 2025 staat Tosca nog een keer op het programma, maar nu met “simulaties van geweld, seksueel misbruik, moord en suicide”. Jippie!
Eine Nacht in Venedig. De muziek in deze Eine Nacht blijft steeds sierlijk, levendig en elegant. Het koor sluit daar met een warme, volle klank naadloos op aan. Orkest en koor konden het uitstekend met elkaar vinden. Het toneelbeeld, ook dát zijn we van Bad Ischl gewenst, was, in weerwil van het matige libretto, wederom prima-de-luxe en vormde een droompaar met de genoemde en geroemde regie.
Lezerspost. “Weer een opera verpest. Waar haalt zo’n S de ongehoorde brutaliteit vandaan, denk je dan bij jezelf. Je moet als mediocre provinciale theaterregisseur maar durven, zo respectloos en schaamteloos je eigen idiosyncrasieën, frustraties en Weltschmerz te etaleren en te infiltreren in een historisch te beschermen kunstvorm als opera.
Tip aan de regie: stop met duiden (duiden = doden). Het kaapt de verbeelding en geeft ook blijk van minachting voor het publiek, dat zelf niet in staat zou zijn na te denken.
Tip 2: Soms is het raadzaam om naar de muziek te luisteren met je oren en niet met je eigen genie. Het klinkt hard, maar de drukte overstemt de muziek, die zoveel grandioos kleurrijk materiaal biedt. We missen eenheid van expressie door alle onrust en ideeën. Zo gaat veel talent op in rook, inclusief uw eigen talent.
Peter Grimes. John Findon is de jonge tenor die de zieke Issachah Savage verving in de titelrol. Findo stapte last minute in de rol, die hem als een handschoen past. Een zeldzaam type tenor, die tot in het pianissimo een diepe baritonale schatkelder laat horen.
Nu heb ik weinig op met “de Stones”, voor zover ik daarvan kennis heb genomen. Het gezelschap (“de formatie”) straalt niet alleen een zekere ongewassenheid uit, ook de muzikale prestaties, voor zover mij deze bekend zijn, worden gekenmerkt door oninteressantheid.
Der Evangelimann. Het verhaal speelt zich af in een benedictijnenklooster in St. Othmar. We schrijven begin negentiende eeuw. Daar hebben wij de klerk Mathias, hij is verliefd op op Martha, de dochter van zijn baas. Hoogst ongepast natuurlijk, en Mathias wordt logischerwijs ontslagen. Nu volgt een wending die uniek genoemd mag worden in de operawereld. Er is nóg iemand verliefd op Martha, namelijk Mathias’ broer, Johannes, maar Martha moet niets van hem hebben. Dat laat broerlief niet op zich zitten, en uit wraak steekt hij het klooster in brand: actie van een lonely wolf, geen terroristische aanslag op een Rooms-katholiek instituut. Er ontspint zich een Marinus-van-der-Lubbe’tje, want niet de pyrofiele broer maar Mathias wordt als dader aangewezen: 20 jaar de bak in, en Peter de Vries moest nog geboren worden. Na zijn vrijlating reist Mathias als predikant door het land. Broer Johannes, een klassiek snode bariton, heeft zich via mondkapjes-achtige praktijken ontwikkeld tot een rijke zakenman, zetelend in Wenen geworden. Dat hij uiteindelijk ernstig ziek wordt is een onmiskenbaar geval van boontje komt om zijn loontje. Dertig jaar na de brand in het klooster ontmoeten de twee broers elkaar weer. Matthias -predikant immers!- vergeeft Johannes, waardoor de laatste in vrede kan sterven.
Le Villi bij Opera Zuid