Vaag modernisme gepaard aan psychologische groepsdrang en geschraagd door stuitende onwetendheid en een hevig verlangen deel uit te maken van een imaginaire culturele elite.
Als operaregisseur kunnen wij hem het best typeren met een aantal kernwoorden: subtiel; fijnzinnig; respect voor componist, librettist, solisten en publiek; geraffineerde esthetiek…
Een ongekend dieptepunt was de in 2022 bij De Nationale Opera opgevoerde onzindelijke paskwil “Der Freischütz”, bereid in de beschimmelde kookpot van smeerpoets Kirill Serebrennikov, die als narcistische persoonlijkheidsstoornis voorbestemd lijkt om huisregisseur bij DNO te worden.
Rebeka: “I never knew that the theater was selling tickets to the performances on wich I never agreed.“
De solisten hebben hun sporen op internationale podia ruimschoots verdiend: de lyrische sopraan Wilma Bierens, de geweldige tenor Arnold Bezuyen en bariton Bert Simhoffer.
Yaritza Véliz: haar heerlijke stem laat zich het best omschrijven in termen van “Controle” en “Behendigheid”, met twee keer een hoofdletter, en pathos in de allerbeste zin van het woord.
DNO komt niet, zoals voor de hand zou liggen, met een prachtoperette als Die lustige Witwe, Giuditta, Gräfin Dubarry, Der Bettelstudent, of Gräfin Mariza. Dat zou immers logisch zijn, en waar blijven we dan met onze eigenzinnige koers?
De spectaculaire voorstelling zelf was in elk opzicht verheugend, vol prachtige melodieën en swingende nummers; vol humor, sprankelende en kwikzilveren dialogen, en met prachtige historische kostuums.
Ontdaan van enige ontroering, ontdaan van elke diepte, hoewel er wel in enkele tear yerking-momenten van musicalniveau was voorzien.
Ontdaan van enige ontroering, ontdaan van elke diepte, hoewel er wel in enkele tear yerking-momenten van musicalniveau was voorzien.