Jonas Kaufmann wil een oplossing

Lang (her)leve de podiumkunsten: de zorgen van Jonas Kaufmann

Spanje blijft een van de weinige landen in Europa (samen met Monaco) die hun theaters  hebben opengehouden met inachtneming van een strikt coronaprotocol. Onder de titel “Estrellas de la Ópera” bood het Madrileense Teatro Real medio januari drie opeenvolgende concerten aan. Geflankeerd door Joyce DiDonato (op 13 januari) en Javier Camarena (op 15 januari) verzorgde Jonas Kaufmann, begeleid door pianist Helmut Deutsch, op 14 januari een gevarieerd programma met liederen van diverse componisten, van Mozart tot Zemlinsky, van Schubert tot Mahler, van Wolf tot Dvorak.

You can have any review automatically translated. Click the Google Translate button (“Vertalen”), which can be found at the top right of the page. In the Contact Page, the button is in the right column. Select your language at the upper left.

Alle drie de recitals waren een groot succes, maar het grote nieuws kwam van een gezamenlijke persconferentie door de drie solisten, en van een interview dat Agence France Presse (AFP) met Kaufmann had. De Duitse tenor maakte een paar pittige opmerkingen die werden opgepikt door tientallen kranten en tijdschriften.

Kaufmann stond voor het eerst sinds lange tijd, om precies te zijn sinds zijn laatste concert op 29 november in Aalborg, weer voor een publiek. In zijn pleidooi voor het voortbestaan van de podiumkunsten ging hij in op drie belangrijke kwesties die verband houden met de gevolgen van de pandemie: de onmisbare aanwezigheid van het publiek, de financiële en psychologische coronagevolgen voor kunstenaars, en de politieke urgentie om oplossingen te vinden die een snelle en veilige heropening van de culturele podia mogelijk maken.

“Ik zal me van hun aanwezigheid [van het publiek] zelfs achter het gordijn bewust worden,” zei hij. “Het is zonder meer opwindend in een van de weinige landen te kunnen zingen waar de concertzalen open zijn gebleven.”

“Normaliter ben ik het hele jaar door op tournee en het voelt alsof het al eeuwen geleden is dat ik voor een publiek mocht zingen,” aldus Kaufmann. “Ze zijn er nu, hier, en dat is wat telt, ook al zit er tien meter tussen de eerste rij en mij!” Hij trok zijn woorden breder, naar alle podiumkunstenaars die het van een zaal met publiek moeten hebben. “Als we optreden voor lege zalen, missen we de verbinding. Het maakt niet zoveel uit of mensen mondkapjes dragen. Ik voel de aanwezigheid van publiek zelfs achter het gordijn.”

De woorden van Kaufmann kregen een vervolg met wat de Franse pers een onvervalste hartenkreet noemde:
“Als er applaus is, dan ontspan je je, de glimlach verschijnt, alles klopt. Maar als je met die wrede stilte wordt geconfronteerd, wat staat je dan nog te doen? Het is gewoon intens gênant. […]. Publiek, we hebben u nodig! We hebben u meer dan ooit nodig!”

De befaamde tenor beseft dat hij zich in een bevoorrechte positie bevindt en spreekt met terughoudendheid over het drama dat al die artiesten treft die geen contract meer krijgen aangeboden en hun dagen in eenzaamheid slijten. In een groot aantal landen bevinden ze zich, zonder subsidie of andere ondersteuning, in een dramatische situatie: “Het is lastig om er hier in het openbaar over te spreken, maar mij zijn gevallen bekend dat collega’s  geen uitweg meer zagen en een einde aan hun leven maakten”.

“Maar als je met die wrede stilte wordt geconfronteerd, wat staat je dan nog te doen?”

Kaufmann benadrukte de ongekende omvang van deze crisis en riep op om op de kortst mogelijke termijn met oplossingen te komen. De sluiting van de theaters noemde hij een historisch fout met desastreuze gevolgen voor zowel publiek als zangers. Hij hekelde in niet mis te verstane bewoordingen de autoriteiten: “Wij zijn geen politici (…), we zijn slechts stemmen, en we hebben anderen nodig om, als deze ellende (hopelijk snel) ten einde is, een cultureel landschap te creëren dat vergelijkbaar is met het landschap dat we verlieten toen deze crisis begon”.

Jean JORDY


We komen graag in contact met onze lezers. Voeg onder dit artikel een opmerking toe en/of beoordeel het artikel met 1 tot 5 sterren. Scroll naar beneden in het artikel.
5 1 stem
Artikel waardering
Jean Jordy

REVIEWER

Jean Jordy, professeur de Lettres Classiques, amateur d'opéra et de chant lyrique depuis l'enfance. Critique musical sur plusieurs sites français, il aime Mozart, Debussy, Rameau, Verdi, Britten, Debussy, et tout le spectacle vivant.

No Older Articles
No Newer Articles
Abonneer
Laat het weten als er
guest

2 Reacties
Nieuwste
Oudste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties