Elke 31 december en 1 januari geeft de Weense Staatsopera twee voorstellingen van Die Fledermaus. Bedrog, verkleedpartijen en misverstanden kenmerken deze komedie met haar absurde libretto. Dr. Falke wil zijn vriend Gabriel von Eisenstein straffen, die hem ten overstaan van iedereen vernederde door hem te dwingen terug te keren van een gekostumeerd bal en verkleed als vleermuis de stad te doorkruisen. Voordat hij voor langere tijd wordt opgesloten in de gevangenisstraf voor het beledigen van een officier, besluit Gabriel om Falke, wiens wraakgevoelens steeds heviger worden, te vergezellen naar het bal van prins Orlofsky. Daar ontmoet hij zijn vermomde dienstmeid Adèle en zijn vrouw Rosalinde, beiden uitgenodigd door Orlofsky. Gabriel herkent zijn echtgenote niet, die zich verkleed heeft als een Hongaarse gravin… hij maakt haar het hof met een klingelende zakhorloge. Uiteindelijk begeeft het hele fraaie gezelschap zich naar de gevangenis. Daar worden de diverse rekeningen vereffend.
You can have any review automatically translated. Click the Google Translate button (“Vertalen”), which can be found at the top right of the page. In the Contact Page, the button is in the right column. Select your language at the upper left.
Die Fledermaus is een Weense operette van Johann Strauss II, gecomponeerd in 1874 en in première gegaan in het Theater an der Wien op 5 april 1874. De operette is gebaseerd op een Duits libretto van Karl Haffner en Richard Genée. Strauss voltooide de partituur in 42 dagen. Opera Gazet recenseerde de live stream van de Wiener Staatsoper, 31 december 2020.
Gabriel von Eisenstein : Georg Nigl
Rosalinde : Camilla Nylund
Frank : Jochen Schmeckenbecher
Prinz Orlofsky : Okka von der Damerau
Alfred : Michael Laurenz
Dr. Falke : Martin Häßler
Adele : Regula Mühlemann
Frosch : Peter Simonischek
Dr. Blind : Robert Bartneck
Ida : Ileana Tonca
Iwan : Jaroslav Pehal
Das Wiener Staatsopernorchester
Konzertvereinigung Wiener Staatsopernchor
Wiener Staatsballett
Direction musicale : Cornelius Meister
Mise-en-scène : Otto Schenk
Muziek : *5*
Regie : *4,5*
Op dit koddige libretto heeft Strauss verbluffende muziek gecomponeerd die het publiek vanaf het begin in een wervelwind van fantasie meevoert. Er zijn voor deze operette briljante zangers en goede acteurs nodig. De grootste baritons en de fraaiste sopranen hebben de rol van Gabriel en Rosalinde voor hun rekening genomen. Maar eigenlijk kan men ook niet zonder een medeplichtig publiek en zijn gulle gelach. Helaas, dat zat er deze keer coronagewijs niet in, geen toeschouwers op 31 december 2020. Dat zou wel eens fataal kunnen worden voor deze Fledermaus. Wij vreesden champagne zonder bubbels, Apfelstrudel zonder appels, een Radetzkymars zonder meeklappen, hoewel dat laatste door sommigen als minder bezwaarlijk wordt gezien. Gelukkig konden we rekenen op de inventiviteit van muziek en regie, op de fraai-kitscherige decors, de prachtige kostuums en de professionaliteit van de uitvoerenden.
De fantastische sopraan Camilla Nylund (Rosalinde) toont haar grote klasse, ook als subtiele actrice (de scène met het horloge). Haar nostalgische en koortsachtige Czardas was indrukwekkend. Georg Nigl, een gewaardeerd vertolker van Het Lied, beschikt over een soepele en krachtige bariton; met zijn podiumprésence was hij perfect voor het karakter van de jaloerse en wispelturige echtgenoot c.q. het dronken feestbeest.
Regula Mühlemann, vooral bekend van haar Mozart-rollen, blinkt uit in virtuositeit en frasering. Een droom-Adèle! Het duet met Gabriel “Mein Herr Marquis” is een toonbeeld van finesse. Het afscheidstrio van Act I zit vol met de ironische lyriek en charmante levendigheid, het visitekaartje van Johan Strauss II. Het is een luxe om Jochen Schmeckenbecher, een groot Wagner-interpreet, de rol van Frank, de behoorlijk aangeschoten gevangenisdirecteur, te horen zingen. Mezzosopraan Okka von der Damerau neemt op verrukkelijke en superieure wijze de travestietrol van Prins Orlofsky op zich.
Michael Laurenz speelt zijn rol van Alfred met uitstekende timing en een genoeglijke hoeveelheid zelfspot. Dr. Falke ten slotte vindt in de uitstekend zingende en acterende Martin Hassler een waardig vertolker. Het melancholische “Brüderlein”, gezongen door het gehele ensemble, klonk wat onwezenlijk dit jaar. In de derde akte wachten de Weners op… Frosch, de cipier met zijn satirische toespelingen. De acteur Peter Simonischek bleef opvallend nuchter (althans qua tekst). Traditie is dat er op 31 december prestigieuze gasten op het podium verwelkomd worden, maar dat was dit jaar niet het geval, en dat kwam de samenhang van de voorstelling alleen maar ten goede.
Het gesproken begin van de derde akte is vaak een beetje langdradig. Dit keer ging het er vlot aan toe, er zat vaart in de voorstelling. Cornelius Meister leidde het orkest van fluwelen tonen naar vurige klanken en weer terug. De koren schitterden en de dansers dansten in vervoering. Alle uitvoerenden doen deze Die Fledermaus (die binnenkort haar 50ste lente zal vieren) van regisseur Otto Schenk eer aan.
Onverminderd leeft en verkwikt de kwintessens van de Weense geest. Champagne!
Jean JORDY
1-1-2021
Vanavond gratis live stream, klik HIER.
