Gustavo Dudamel naar Parijs

“Paris is always a good idea.”

Hedenochtend berichtte onze Opera Gazet correspondent en recensent in Frankrijk, Jean Jordy, dat Gustavo Dudamel de nieuwe directeur van de Parijse Opera wordt. De mediagenieke Venezolaanse dirigent is pas 40 jaar oud en heeft al een behoorlijke carrière achter de rug. Hij komt voort uit het befaamde El Sistema, en dat is voor Dudamel een unique selling point, zoals dat in marketingtermen heet. Sinds 1995 dirigeerde hij het Simon Bolivar Venezolaans Jeugd Symfonie Orkest. En in 2006 nam hij zijn eerste cd op voor Deutsche Grammophon: Beethoven V (een ramp, plat en ondoordacht)  en VII (interessant).  Hij is vooral bekend als dirigent van symfonieorkesten, niet als operadirigent. Waarom hij tot dirigent van een van de belangrijkste operahuizen ter wereld is uitgekozen, is in ieder geval dus niet om zijn uitgebreide kennis van en ervaring met het operarepertoire. Wat de opera betreft is Dudamel “werk in uitvoering”.

Want hoeveel verschillende opera’s heeft Dudamel nu helemaal gedirigeerd? Wij schatten een stuk of tien.  Een paar Verdi’s zoals Otello, Il Trovatore en Rigoletto; een paar Puccini’s zoals La Bohème, Tosca en Turandot. Beetje Mozart, zoals Le Nozze di Figaro, Cosi fan Tutte en Don Giovanni. Wij zullen er ongetwijfeld enkele vergeten zijn, maar meer kunnen wij ons momenteel niet voor de geest halen. O ja, West Side Story stond ook op het programma, vooruit, die tellen we mee.

In Parijs dirigeerde hij naar veler tevredenheid de ziekelijke Space Odyssey-productie van  La Bohème onder regie van van Claus Guth. Het aantal opera-avonturen van Dudamel is beperkt maar niet onomstreden.

Meer dan eens blijkt hij nog onwennig in de opera. Zijn Turandot was een pijnlijke mislukking, (zeer) luid en saai. Zijn La Bohème in de Scala was van het type “hard, harder, hardst”,  terwijl zijn Don Giovanni van het type “langzaam langzamer, langzaamst” was.

Maar: Dudamel wordt aanbeden door de media, en dat legt heel veel gewicht in de schaal. Gustavo “The Dude” Dudamel!

Maar het had nog erger kunnen zijn. In Parijs werd ook serieus gedacht aan…. Barbara Hannigan. Wij zwijgen stil. Wellicht is er ook nog een winnaar van het kotsprogramma Maestro overwogen.

Gustavo Dudamel verklaarde naar aanleiding van zijn benoeming dat hij geen seconde had geaarzeld om de functie te aanvaarden.  En voegde daar aan toe dat hij zeker zijn “passie voor onderwijs” mee naar Parijs zou nemen. Natuurlijk, draag uit dat merk!

Mij staat nog het rampzalige Nieuwjaarsconcert 2017 van Dudamel voor de geest. Om hem te sparen had men de grote epische walsen uit het programma weggelaten. In wat er overbleef, een vederlicht programma, bleek Dudamel elk stijlgevoel te ontberen, laat staan dat hij in staat was de diepere lagen in de muziek van Strauss-muziek aan te boren. Een aanfluiting.

Wellicht wordt Dudamel een groot operadirigent. Vast staat dat hij niet gekozen is om zijn opera-antecedenten, maar omdat hij “The Dude” is.

Olivier Keegel
(n.a.v. bericht Jean Jordy)