CORINNE’S COLUMN #14

Es waren zwei Königskinder…
und Bea mit Claus

Bea en Claus. Ik ontmoette ze na de première van Die Fledermaus bij De Nederlandse Opera. Ik zong toen in het extrakoor en had een kleine spreekrol, maar de bedoeling was dat van elke afdeling van de opera er een representant voorgesteld mocht worden aan Bea en Claus. Er werd geloot en ik won als lid van het extrakoor. Hoera, hoera, hoera.

We werden van tevoren geïnstrueerd  over de do’s maar vooral de dont’s. Geen malle reverences of buigingen, je wacht tot de majesteit jou aanspreekt en niet andersom, en je spreekt Bea aan met mevrouw. Over Claus werd niks gezegd want ach, die stond er toch altijd maar voor spek en bonen bij. We moesten overigens in onze kostuums opdraven zodat het duidelijk zou zijn wie wie was.  Ik droeg een platinablonde pruik van echt lang haar en een waanzinnig strakke, goudkleurige jurk     waar zwarte handafdrukken op stonden om aan te geven dat ik een Franse courtisane was die ook was uitgenodigd op het feest van prinz Orlofsky.

En toen was het mijn beurt om eerst Bea een handje te geven en ik maakte toch een kniksje van de senuwe. Hare Majesteit vroeg aan mij hoe dat geweldige, nieuwe heftoneel met draaischijf eigenlijk werkte. En ik antwoorde: “Nou dat kunt u beter aan iemand van de techniek vragen, want ik ben een van de zangeressen, u heeft mij toch gezien of niet?” Ik voelde dat iemand  van de beveiliging mij met zachte doch dwingende hand verder duwde richting Claus.

Claus zwengelde mijn hand en zei: “Ik vond het een  bijzonder charmante veurstelling. Bravo.”     Kijk, met die man kun je tenminste wat en ik antwoordde: “U bent mijn favoriete Oranje.” En dat was het dan, hierna bitterballen en goedkope rode wijn met de 2 consumptiebonnen die DNO ons altijd ruimhartig in de dankbare handjes duwde.

Hoe anders was het bij de Vlaamse Opera een aantal jaren later. Ik zong de 2e dame in Die Zauberflöte en alle solisten werden voorgesteld aan koningin Paola. En dit alles vond plaats in de vip-loge met rijkelijk champagne à volonté en chique hapjes van zilveren lepels. Paola stond er ontspannen bij en sprak zelfs Nederlands. Ze sprak haar bewondering uit voor eene magnifieeeeke voorstelling met die praaachtiege drie daames. Naast haar stonden haar kleinkinderen en terwijl oma Paola er vrolijk op los kwetterde, fluisterde het jongetje plots iets in oma’s oor waarna Paola mij vroeg “Mijn kleinzoon wil graag uw pruik aanraken. Vindt u dat goed?” Ja, natuurlijk, en ik boog voorover zodat hij de waanzinnige blauwe glitterpruik kon aanraken. Zijn zusje vond mijn  jurk met de echte vogelveertjes dan weer zo mooi.

Oma en haar kleinkinderen, een vertederend stel. En dan vooral dat broertje met zijn zusje.

Es waren zwei Königskinder…… die hatten einander so lieb.