CORINNE’S COLUMN #13

Erlösung…….

De verlossing ofwel Erlösung komt in mijn favoriete opera Parsifal helemaal aan het eind van Akte 3. De mooiste muziek ooit nadat die Stimme aus der Höhe zingt: “Durch Mitleid wissend, der reine Tor”. Twee uur eerder kweelden dan nog de Bloemenmeisjes in akte 2 en gooiden ze al hun charmes in de strijd om Parsifal te verleiden, en in akte 1 hangen de schildknaapmelkmuilen, aka Knappen, aan de lippen van Gurnemanz die mijmert over heldenverhalen uit de oude doos.

Ik heb zowel Bloemenmeisje, Knappe, als Stimme aus der Höhe gezongen. Bij de Nederlandse Opera en de Vlaamse Opera, en er ging een hoop gedoe aan vooraf. Natuurlijk het gebruikelijke auditeren en daarna instuderen, maar door administratief gekluns en een algeheel gebrek aan realiteitszin bij het opperhoofd van DNO ging mijn allereerste Bloemenmeisje bijna in rook op.

Wat was er gebeurd? Er zijn zes bloemenmeisjes verdeeld in twee groepen en door een blunder hadden collega Joke de Vin en ik hetzelfde contract gekregen:  beiden 3e Bloemenmeisje van de 2e groep. Daar kwamen we pas achter bij de eerste muzikale repetitie en dat is dan even schrikken. Dus werden we bij Pierre Audi ontboden, de vuur-, water- en steen-illusionist aka intendant van DNO. Hij had de oplossing, namelijk: Joke de Vin zou gewoon dat Bloemenmeisje zingen en ik, omdat ik ook al een van de melkmuilen ofwel zweiter Knappe zou zingen, moest het daar maar mee doen.

Dan moet je weten dat die Knappen slechts twee hele korte zinnetjes zingen en verder wat liggen te suffen en luisteren naar de ellenlange Gurnemanz Vertelling in de eerste akte. Voor het ontbrekende bloemenmeisje zou dan uitgekeken worden naar iemand anders. Ik weet nog goed dat Joke uitriep:

“Hè?! Wat is dat voor onzin zeg? Ik studeer gewoon snel dat andere Bloemenmeisje in en dan kan Corinne de 3e van de 2e groep zingen. Volgens mij was dat ook zo bedoeld want die partij is lager en past beter bij haar stem. Dat instuderen  is geen probleem en ram ik er in twee dagen in met een repetitor.”

Bravo voor de geweldige collegialiteit van Joke. Er zou beraadslaagd worden met diegene die er eigenlijk over ging, namelijk maestro Hartmut Haenchen die de Parsifal ook zou dirigeren. Hartmut was nog op vakantie maar er werd een fax gestuurd met das ganze Anliegen. Er kwam een fax terug waarin Haenchen schreef dat dit absoluut niet volgens plan Audi zou gaan gebeuren. Hij had de combinatie van de stemmen juist zo samengesteld dat ik inderdaad die 3e van de 2e groep zou zingen en Joke de 3e van de 1e groep en het plan om een nieuwe erbij te halen kwam absolut nicht im Frage! Wat was ik opgelucht.

Ofwel… Erlösung.